Przejdź do zawartości

Zbigniew Bródka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Bródka
Ilustracja
Zbigniew Bródka w 2014
Data i miejsce urodzenia

8 października 1984
Głowno

Klub

UKS Błyskawica Domaniewice

Wzrost

183 cm[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska
Igrzyska olimpijskie
złoto Soczi 2014 1500 m
brąz Soczi 2014 Drużynowo
Mistrzostwa świata
brąz Soczi 2013 Drużynowo
Puchar Świata (1500 m)
1. miejsce
2012/2013
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Łódzkiego
Zbigniew Bródka
ilustracja
aspirant[2]
Data i miejsce urodzenia

8 października 1984
Głowno

Jednostki

Państwowa Straż Pożarna

  • Komenda Powiatowa PSP Łowicz

Zbigniew Marcin Bródka[3] (ur. 8 października 1984 w Głownie[4]) – polski panczenista, mistrz olimpijski, specjalizujący się na dystansie 1500 m, olimpijczyk. Pierwszy Polak, który zdobył Puchar Świata w łyżwiarstwie szybkim (na dystansie 1500 m)[5] oraz mistrzostwo olimpijskie na tym dystansie.

Mistrz olimpijski na dystansie 1500 metrów w 2014 roku w Soczi oraz brązowy medalista w wyścigu drużynowym razem z Janem Szymańskim oraz Konradem Niedźwiedzkim, i brązowy medalista mistrzostw świata w wyścigu drużynowym w 2013 roku w Soczi[6]. Kilkunastokrotny mistrz Polski, zarówno na krótkim, jak i długim torze.

Jest absolwentem wychowania fizycznego i fizjoterapii na Politechnice Opolskiej oraz specjalizacji trenerskiej w Akademii Wychowania Fizycznego w Krakowie[7]. Zawodowo jest strażakiem pełniącym służbę w Komendzie Powiatowej PSP w Łowiczu[8]. Ukończył Centralną Szkołę Państwowej Straży Pożarnej w Częstochowie.

Przygodę z łyżwami zaczynał od short-tracku w UKS Błyskawica Domaniewice. W latach 2004–2005 podczas studiów reprezentował barwy AZS Politechnika Opole. W roku 2006 był jednym z kandydatów do wyjazdu na igrzyska olimpijskie do Turynu, ostatecznie kontuzja wykluczyła go ze startu. Nie wystartował również w mistrzostwach Europy, które odbywały się w Krynicy-Zdroju. Do ścigania wrócił w marcu 2006. W pierwszym starcie po kontuzji wywalczył 5 złotych medali mistrzostw Polski, wygrywając w wieloboju. Rok później ponownie był najlepszy w klasyfikacji wielobojowej mistrzostw Polski w Białymstoku. W 2007 w biegu na 500 m wygrał, mimo iż na kilkanaście metrów przed metą zajmował 4 pozycję.

Największe sportowe sukcesy w short tracku odniósł w 2005 w mistrzostwach Europy w Turynie, zajmując m.in. 8. miejsce na 1500 m oraz 9. miejsce na 500 m oraz na uniwersjadzie w Innsbrucku.

Na długim torze trenuje od 2008, ponownie jako zawodnik UKS Błyskawica Domaniewice.

W Mistrzostwach Polski w 2009 zajął 5. miejsce (Zakopane), w 2010 zajął 1. miejsce (Zakopane), w 2011 roku zajął 15. miejsce (Warszawa) – po pierwszym dniu Bródka zajmował 3. miejsce, ale drugiego dnia rywalizacji na dystansie 1500 m zaliczył upadek i wycofał się z rywalizacji przed ostatnią konkurencją 10 000 m, w 2012 roku (Tomaszów Mazowiecki) zajął 3. miejsce. W 2013 roku (Tomaszów Mazowiecki) zajął 1. miejsce, pokonując Jana Szymańskiego (2.) oraz Rolanda Cieślaka (3.).

Został członkiem honorowego komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w Polsce w 2015 roku[9].

Igrzyska olimpijskie

[edytuj | edytuj kod]
ZIO Soczi 2014 – Podium biegu na 1500 metrów

W 2010 startował na igrzyskach w Vancouver. W biegu na 1500 metrów zajął 27. miejsce z wynikiem 1:49,45[10][11].

W 2014 startował na igrzyskach w Soczi. W swoim pierwszym starcie w Soczi, w biegu na 1000 metrów, który się odbył 12 lutego, zajął 14. miejsce. 15 lutego w biegu na 1500 metrów zajął 1. miejsce z wynikiem 1:45,006. Srebro zdobył Holender Koen Verweij, który przegrał z Polakiem o 0,003 s. Biorąc pod uwagę średnią prędkość osiągniętą przez zawodników, Polak wyprzedził Holendra o odległość wynoszącą zaledwie 4,3 cm. Dzięki temu zwycięstwu Zbigniew Bródka został pierwszym polskim panczenistą, który został medalistą olimpijskim oraz pierwszym polskim mistrzem olimpijskim w tej dyscyplinie (przed nim medale w łyżwiarstwie szybkim dla Polski zdobywały kobiety, żadna jednak nie została mistrzynią olimpijską). Wystartował również w biegu drużynowym wraz z Konradem Niedźwiedzkim i Janem Szymańskim. 21 lutego w ćwierćfinale biegu drużynowym mężczyzn Polacy okazali się szybsi od Norwegów o 0,41 s. W półfinałowym biegu, który odbył się tego samego dnia, przegrali z Holandią różnicą 11,29 s. 22 lutego w biegu o brązowy medal Polacy okazał się szybsi od Kanadyjczyków, wyprzedzając ich o 2,33 s. Tym samym Bródka zdobył drugi na tych igrzyskach medal olimpijski.

Wielobojowe mistrzostwa Europy

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 (Hamar) w klasyfikacji ogólnej zajął 16. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 10. miejsce, 1500 m – 11. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2011 (Collalbo) w klasyfikacji ogólnej zajął 13. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 8. miejsce, 1500 m – 4. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2012 (Budapeszt) w klasyfikacji ogólnej zajął 12. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z kolegą z reprezentacji Konradem Niedźwiedzkim o 0,01 s), 1500 m – 7. miejsce, 5000 m – 23. miejsce, 10000 m – 12. miejsce. W 2013 (Heerenveen) w klasyfikacji ogólnej zajął 9. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z Konradem Niedźwiedzkim o 0,1 s), 1500 m – 2. miejsce (przegrał jedynie z Konradem Niedźwiedzkim o 0,06 s), 5000 m – 14. miejsce. W 2014 (Hamar) w klasyfikacji ogólnej zajął 10. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 3. miejsce, 1500 m – 3. miejsce, 5000 m – 15. miejsce. W 2015 (Czelabińsk) nie startował w Mistrzostwach Europy.

Wielobojowe mistrzostwa świata

[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku (Heerenveen) w klasyfikacji ogólnej zajął 15. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 8. miejsce, 1500 m – 13. miejsce, 5000 m – 20. miejsce. W 2011 roku (Calgary) nie startował. W 2012 roku (Moskwa) w klasyfikacji ogólnej zajął 11. miejsce, zajmując na poszczególnych dystansach: 500 m – 1. miejsce[12], 1500 m – 9. miejsce, 5000 m – 18. miejsce, 10000 m – 11. miejsce. W 2013 r. w Hamar ponownie wygrał 500 m. Na 1500 m był 2 za w Boncolce Bokko. Ogólnie w klasyfikacji generalnej zajął 8. miejsce.

Mistrzostwa świata na dystansach

[edytuj | edytuj kod]

W 2011 roku podczas mistrzostw świata na dystansach w biegu na 1500 metrów zajął 19. miejsce[13]. Drużyna[14], w której startował, zajęła ostatnie, 8. miejsce[15]. W 2012 roku zajął 9. miejsce na dystansie 1500 m (1:47,10) w Heerenveen, tracąc 0,66 s do zwycięzcy. Drużyna, w której startował wspólnie z Konradem Niedźwiedzkim i Janem Szymańskim, tak jak przed rokiem, zajęła 8. miejsce. Mistrzostwa świata na dystansach w 2013 r. odbyły się w Soczi. 21.03.2013 r. Bródka zajął 6. miejsce na dystansie 1500 m (1:47,46). Dzień później na dystansie 1000 m wywalczył 5. miejsce (1:09,45), przegrywając brązowy medal o 0,15 s. Drużyna, w której jechał razem z Janem Szymańskim i Konradem Niedźwiedzkim zajęła 3. miejsce.

Puchar Świata – indywidualnie

[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Dystans[16]
1000 m 1500 m 5000/10000m start masowy
2009/2010 34.
2010/2011 48. 16.
2011/2012 14.
2012/2013 33. 1.
2013/2014 4.
2014/2015 30. 10. 51.
2015/2016 21. 51.
2016/2017 29. 17.
2017/2018 39. 20.
2018/2019 47. 18. 21.
2021/2022 35. 22.

Zwycięstwa w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Dystans
1. 3 marca 2013 Erfurt[17] 1500 m

Miejsca na podium w zawodach indywidualnych Pucharu Świata chronologicznie

[edytuj | edytuj kod]
Nr Dzień Rok Miejscowość Dystans[16] Miejsce
1. 1 grudnia 2012 Astana 1500 m 3.
2. 10 lutego 2013 Inzell 1500 m 2.
3. 3 marca 2013 Erfurt 1500 m 1.
4. 10 marca 2013 Heerenveen 1500 m 2.
5. 29 listopada 2013 Astana 1500 m 3.
6. 6 grudnia 2013 Berlin 1500 m 2.
7. 15 marca 2014 Heerenveen 1500 m 3.
8. 13 listopada 2021 Tomaszów Mazowiecki start masowy 3.

Puchar Świata – drużyna

[edytuj | edytuj kod]

Sezon 2010/2011 – Drużyna zajęła 6. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata, gromadząc 147 punktów:

  • 9. miejsce – Belin (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
  • 7. miejsce – Hamar (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
  • 5. miejsce – Moskwa (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak).

Sezon 2011/2012 – Drużyna zajęła 6. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata, gromadząc 141 punktów:

  • 8. miejsce – Czelabińsk (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
  • 4. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
  • 6. miejsce – Hamar (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2012/2013 – Drużyna zajęła 5. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 150 pkt):

  • 7. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
  • 5. miejsce – Astana (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
  • 3. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2013/2014 – Drużyna zajęła 4. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 265 pkt):

  • 5. miejsce – Calgary (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
  • 10. miejsce – Astana (Bródka, Niedźwiedzki, Cieślak),
  • 3. miejsce – Berlin (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański),
  • 2. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Waś).

Sezon 2014/2015 – Drużyna zajęła 3. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 205 pkt):

  • 4. miejsce – Obihiro (Bródka, Szymański, Niedźwiedzki),
  • 1. miejsce – Berlin (Bródka, Szymański, Niedźwiedzki),
  • 6. miejsce – Heerenveen (Bródka, Niedźwiedzki, Szymański).

Sezon 2015/2016 – Drużyna zajęła 3. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 279 pkt):

  • 4. miejsce – Calgary (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
  • 3. miejsce – Inzell (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
  • 6. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
  • 3. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2016/2017 – Drużyna zajęła 8. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 165 pkt):

  • 10. miejsce – Harbin (Bródka, Szymański, Wielgat),
  • 9. miejsce – Nagano (Bródka, Szymański, Wielgat),
  • 3. miejsce – Nur-Sułtan (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
  • 7. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2017/2018 – Drużyna zajęła 8. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 110 pkt):

  • 9. miejsce – Heerenveen (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
  • 6. miejsce – Calgary (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański),
  • 8. miejsce – Salt Lake City (Niedźwiedzki, Bródka, Szymański).

Sezon 2018/2019 – Drużyna zajęła 10. miejsce w klasyfikacji ogólnej Pucharu Świata (na koncie 186 pkt). Bródka wziął udział w jednym z trzech drużynowych startów przewidzianych na ten sezon (w Tomakomai zespół w składzie Z. Bródka, A. Wielgat, M. Bachanek zajął 10. miejsce).

Rekordy życiowe

[edytuj | edytuj kod]
Dystans Czas[18] Miejsce i data
100 m 10,53 Harbin, 19 lutego 2009
500 m 35,75 Calgary 28 lutego 2015
1000 m 1:07,87 Calgary, 19 stycznia 2013
1500 m 1:42,89 Salt Lake City, 15 listopada 2013
3000 m 3:44,08 Calgary, 28 lutego 2015
5000 m 6:27,79 Calgary, 7 marca 2015
10.000 m 14:07,99 Tomaszów Mazowiecki, 31 października 2021
drużynowo 3:41,16 Salt Lake City, 8 grudnia 2017

Nagrody i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sports Reference – Zbigniew Bródka. sports-reference.com. [dostęp 2023-08-13]. (ang.).
  2. Koronawirus. Asp. Zbigniew Bródka jako strażak walczy z epidemią. TVP Info, 2020-04-12. [dostęp 2021-02-28].
  3. Polski Związek Łyżwiarstwa Szybkiego. krs-pobierz.pl. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (pol.).
  4. Zbigniew Bródka – Polski Komitet Olimpijski. olimpijski.pl. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (pol.).
  5. Bródka: cieszę się, że dołączyłem do ikon polskiego sportu. eurosport.onet.pl. [dostęp 2013-03-11]. (pol.).
  6. MŚ w łyżwiarstwie szybkim: historyczny medal Biało-Czerwonych. eurosport.onet.pl. [dostęp 2013-03-24]. (pol.).
  7. Wykształcenie polskich sportowców. Onet.pl. [dostęp 2014-12-29].
  8. Najlepsi Strażacy i Policjanci 2011 roku. straz.lodz.pl/. [dostęp 2013-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (pol.).
  9. Barbara Sowa: Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego, a kto z niego wypadł? Cała Lista. dziennik.pl, 2015-03-16. [dostęp 2015-03-21].
  10. Wyniki biegu na 1500 metrów. [dostęp 2010-07-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-08)]. (ang.).
  11. Shani Davis pokonany, odległe miejsca Polaków – eurosport.interia.pl [online], sport.interia.pl [dostęp 2017-11-27] (pol.).
  12. MŚ w łyżwiarskim wieloboju: wspaniałe starty Bródki i Niedźwiedzkiego – Onet Sport [online] [dostęp 2017-11-27].
  13. SpeedSkatingNews.info: Wyniki biegu na 1500 metrów (1:48,77) na MŚ 2011. [dostęp 2011-03-14]. (ang.).
  14. Skład: Konrad Niedźwiedzki, Zbigniew Bródka, Jan Szymański.
  15. SpeedSkatingNews.info: Wyniki sztafet na MŚ 2011. [dostęp 2011-03-14]. (ang.).
  16. a b ISU Biography – Zbigniew Bródka. ISU. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (ang.).
  17. Canadian women race to silver in team pursuit at speedskating World Cup. vancouver.citynews.ca, 2013-03-03. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (ang.).
  18. Skater Profile – Zbigniew Bródka – Men – Poland. speedskatingnews.info. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (ang.).
  19. Kamil Stoch Sportowcem Roku! Poznaj wszystkich nagrodzonych. plebiscyt.przegladsportowy.pl, 2015-01-12. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)]. (pol.).
  20. Wielka Honorowa Nagroda Sportowa 2014. olimpijski.pl, 2014-12-19. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-30)]. (pol.).
  21. Polacy z Werwą 2014. Zobacz zdjęcia i wideo z gali w Teatrze Wielkim. warszawa.naszemiasto.pl, 2014-10-10. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-13)]. (pol.).
  22. 09.10.2014 – Warszawa, Gala Orlenu „POLACY Z WERWĄ” Teatr Wielki – Opera Narodowa. sinfoniaiuventus.pl, 2014-10-10. [dostęp 2023-08-13]. (pol.).
  23. Uchwała Nr XLVI/865/14 Sejmiku Województwa Łódzkiego z dnia 29 kwietnia 2014 r. w sprawie: wniosku o nadanie Odznaki Honorowej za Zasługi dla Województwa Łódzkiego. bip.lodzkie.pl, 2014-04-29. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-05-18)]. (pol.).
  24. Zbigniew Bródka. glowno.pl. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-08-13)]. (pol.).
  25. M.P. z 2014 r. poz. 656
  26. Odznaczenia dla medalistów olimpijskich i trenerów. prezydent.pl, 2014-04-03. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-19)]. (pol.).
  27. Marcin Kucharski: Zbigniew Bródka honorowym obywatelem Łowicza. lowiczanin.info, 2014-02-19. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)]. (pol.).
  28. Sportowy duet roku. lodzkie.pl, 2014-02-27. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-09)]. (pol.).
  29. Zbigniew Bródka Łowiczaninem Roku 2013. lowiczanin.info, 2014-01-02. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-10)]. (pol.).
  30. Najlepsi Strażacy i Policjanci 2011 roku. straz.lodz.pl, 2011-12-08. [dostęp 2023-08-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-02-22)]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]